Caïro: piramides en cultuur in Egypte

Cultureel Cairo wordt gekenmerkt door een glorieus en rijk verleden. Het is een plek waar verschillende beschavingen hun eigen invloeden hebben achtergelaten die nu nog steeds zichtbaar en voelbaar zijn. Deze erfenissen zijn terug te vinden uit de tijd van het Romeinse rijk, die het hart van Cairo vormden, toen Babylon genoemd. Zij lieten de Koptisch Christelijke gemeenschap achter, wat nu nog steeds een van de culturele trekpleisters van Cairo is. Na de Romeinse overheersing werd Egypte overgenomen door de Islamitische beschaving. Hun voornaamste culturele sporen zijn te vinden in de grote hoeveelheid moskeeën, waarvan de oudste terugdateert naar 9e eeuw na Christus. Na de aanwezigheid van verschillende dynastieën, kwam in de laat 19e de Britse invasie, dit betekende dat het historisch Islamitisch Cairo niet langer het hart van de stad was. De stad werd verder uitgebouwd in Westerse stijl. De cultuur in Cairo kent dus vele facetten die al ver in het verleden zijn ontstaan.




Geschiedenis

De oorsprong van Cairo gaat terug dan 969 voor Christus. Echter, 4000 voor Christus waren de fundamenten voor de stad al gelegd, namelijk de vroegere hoofdstad van Egypte Memphis. Memphis werd gesticht door de koning die noordelijk en zuidelijk Egypte herenigde. Lange tijd werd het rijk geregeerd door verschillende farao’s totdat de perzen de macht overnamen. In 333 voor Christus werd ook het Perzische leger verslagen waarna de nieuwe hoofdstad Alexandrië werd gesticht. Hierna kwam Egypte onder de macht van de Romeinen te staan. Onder de Romeinen breidde de stad zich in deze tijd verder uit naar het noorden langs de oostkant van de Nijl onder de naam Babylon. In deze periode bekeerde veel Egyptenaren zich tot het christelijke geloof. De Romeinen werden op hun beurt verdreven door de moslims die uit Saoedi-Arabië kwamen. Rond 642 hadden de Arabieren Babylon veroverd.

In 969 voor Christus kreeg het gebied onder de fatamiden, een Noord-Afrikaanse dynastie, de naam Al- Qahira, oftewel, Cairo. Veel van de imposante gebouwen die er nu nog staan stammen uit deze periode, zoals de Al-Azhar moskee en de bijbehorende universiteit. Vanaf deze tijd werden de grenzen door meerdere dynastieën ofwel uitgebreid ofwel teruggedrongen, maar de gevormde middeleeuwse stadskern bleef onaangetast. Met de komst van Ismael halverwege de 19e eeuw kwam de ontwikkeling van de stad in een stroomversnelling terecht en werd het moderne stadsdeel van Cairo gebouwd. In deze tijd werd ook het Suez kanaal ontwikkeld en werd Cairo dus opgesteld aan de scheepsvaart. In deze periode kende Cairo een sterke groei door. Van 1882 tot 1952 stond Cairo onder controle van de Britten. Deze bezetting werd in 1952 beëindigt met een grote revolutie en Egypte werd een republiek.

De ontwikkeling van Cairo

Het is sinds de 19e eeuw dat Cairo enorme ontwikkelingen doormaakt waardoor het steeds meer begint te lijken op een westerse stad. Cairo heeft zich geprofileerd als een van de economische grootmachten in het Midden-Oosten, wat de stad te danken heeft aan de Nijl. Hedendaags vormt Cairo nog steeds het economische hart van Egypte en de stad ontwikkeld zich steeds verder tot metropool. Cairo wordt steeds verder uitgebreid met nieuwe woonwijken en grote winkelcentra. Cairo vertoont zichzelf nu als een stad verlicht met neonverlichtingen van grote reclameborden, hoge en moderne gebouwen Verder vinden er allerlei ontwikkelingen in Cairo plaats op het gebied van infrastructuur en verbindingsnetwerken. Deze ontwikkelingen zijn met name te vinden in het nieuwe gedeelte van Cairo. Aan de andere kant bestaat natuurlijk ook nog steeds het oude, traditionele hart van de stad, Koptisch Cairo. Als je hier door de nauwe straatjes loopt is het oude en traditionele Cairo nog steeds voelbaar.

Sinds de revolutie van 1952 maakt Cairo een enorme bevolkingsgroei door. Dit brengt verschillende gevolgen voor Cairo met zich mee wat duidelijk in sterk contrast staat met de moderne ontwikkelingen in Cairo. Een van deze gevolgen is een groot tekort aan huisvesting. Dit probleem wordt opgelost door de bouw van nieuwe buitenwijken langs de oever van de Nijl. Dit bleek echter niet genoeg tegen de enorme bevolkingstoename en dus wordt nu ook het oostelijk gelegen woestijngebied bewoond en heeft nu een aanzicht van rommelige sloppenwijken. Een ander gevolg van deze bevolkingsgroei is een groeiend aantal mensen dat werkloos is. De contrasten tussen de arme en rijke bevolking in Cairo zijn goed voelbaar.